Het begon in 2006 als een mooi avontuur, een vakantiehuisje in Frankrijk samen met vrienden gekocht en vlak bij andere vrienden. Het was dan wel een klushuis, behalve een paar zwart beroete vertrekken en een kraantje in de buitenmuur, was er niets. Geen badkamer, geen toilet, riolering of septic tank. Er moest dus echt heel veel gebeuren. Maar ach, dat was geen probleem, we klusten samen, hadden rechterhanden, veel zin en een grote dosis optimisme.

Alle vakanties verbouwen?

Alle verbouwingen moesten in de vakanties gebeuren en daar hebben we ons aardig op verkeken. Met zo’n 25 vakantiedagen per jaar en jonge kinderen wil je niet al die dagen klussend doorbrengen. Dus toen de kinderen jong waren klusten we in de zomervakantie zo’n 1,5 week en trokken daarna met een tent naar ‘t zuiden. In de herfstvakanties gingen de twee mannen soms ook klussen. Na een aantal jaren kochten onze mede-eigenaren een groter huis en nam een vriendin hun aandelen over.

Ingehaald door de tijd

Toen de kinderen niet meer mee wilden, brachten we zo veel mogelijk alle vakanties in het huisje door. Maar ja, je wilt in je vakantie ook weleens wat anders doen dan klussen en je wilt ook wel eens naar een ander land op vakantie. Canada, Ecuador en Peru waren beslist de moeite waard en toen onze zoon uitgezonden werd naar Burundi en Delhi, wilden we daar ook op bezoek!

Kortom de tijd had ons ingehaald; volgens onze planning hadden we veel verder moeten zijn met klussen.

Nog steeds een klushuis

De grootste tegenvaller was het dak. Om met de zolder iets te kunnen doen, moest het dak, dat in niet zo’n goede staat was, vernieuwd worden. Het laten doen was geen optie want te begrotelijk. Het zelf doen viel vies tegen, te warm, te zwaar, te tijdrovend. Zelfs met de altijd vrolijke Thea als nieuwe mede-eigenaar. Met dank aan vrienden is het uiteindelijk na twee jaar en veel gedoe gelukt, maar als we het van tevoren geweten hadden, waren we er niet zelf aan begonnen.

Met pensioen

Over een jaartje zijn we alle drie met pensioen en hopen we nog fit genoeg te zijn om de dingen te doen met het huis die we nog graag willen. We kunnen dan vaker komen om naast het klussen andere leuke dingen te doen en de streek nog beter te leren kennen. We hebben inmiddels een hond en prijzen ons rijk met ons huisje in de Morvan. De hond vindt het ook heerlijk, ze is altijd buiten. In Nederland waren we veel bezig met uitlaten, hier maakt het niet zo veel uit. Ze vermaakt zich op het veld achter het huis en wandelt urenlang met ons mee.

Het duurt soms lang om je droom waar te maken want er gebeurt altijd wel iets, maar alles bij elkaar hebben we hier een fijn paradijsje!

Geschreven: Pascale van Tongeren

Ben je lid van Bourgondische Zaken en wil je jezelf ook een keer voorstellen? Meld je aan bij de redactie.