Liefdesavontuur in Biches – interview met Anja Verheij

Geschreven door
Redactie
Geschreven op
21 december 2024
Categorie
Nominatie Televizierring

Door: Ingrid Visser

Anja verwelkomt mij hartelijk in haar sfeervolle chambres d’hôtes Le Mouton Perdu in de 18e-eeuwse pastorie tegenover de kerk. Met haar vers gezette, en inmiddels beroemde, koffie toont ze zich achteraf allesbehalve treurig over het niet kunnen vinden van de liefde. Ze heeft er immers een geweldige ervaring aan overgehouden.

Media-aandacht

Alhoewel ze de afgelopen tijd bewust weinig de media opzocht, is ze toch een BN’er geworden. Belaagd voor interviews, nieuwsgierige toeristen die langs haar huis reden en uitstapten voor een selfie of een praatje, vele mailtjes, cadeautjes, enzovoort. Tijdens haar verblijf voor de reünie eind augustus in Nederland kon ze nauwelijks over straat. In oktober was ze te gast bij Omroep Max om over de nominatie voor de Gouden Televizier Ring te vertellen. Met het gala in Carré als kers op de taart. Ondertussen ging het werk gewoon door en ontving ze gasten in haar chambres d’hôtes.

September 2023 meldde ze zich aan voor het programma vanuit het idee ‘Ik ben toe aan een leuke relatie’. De vijfkoppige crew, die in de buurt een huis huurde, startte eind maart met de opnamen, die drie weken duurden. ‘Elke dag stonden ze ‘s ochtends vroeg op de stoep, was de vraag hoe het met mij was en of er de avond ervoor nog iets bijzonders was gebeurd. Nee dus! Daarna begon de volle dag met quotes, reflectiemomenten en opnames; niets gescript en alles echt! De crew was heel steunend, zeker op lastige momenten met de aanwezige kandidaten die meestal veel over zichzelf vertelden en niet bijzonder geïnteresseerd leken in mij als persoon of potentiële partner. Aan constant de camera om je heen, raak je snel gewend.’

Begeleiding

‘De begeleiding rondom de opnamen en tijdens de uitzendingen was erg goed. Je wordt intensief voorbereid op wat je als deelnemer te wachten staat door onder andere een mediatraining. Dat gold ook voor de coaching voor- en achteraf van de mannen die langskwamen. Heel belangrijk want voor hen was het ook best pittig. Maar de praktijk is toch wat anders. De plotselinge aandacht is overweldigend. Gelukkig was het merendeel van de reacties positief, maar van een paar anonieme negatieve recensies op mijn site heb ik toch wel even wakker gelegen. De communicatieadviseur van RTL 4 gaf me tips hoe daar goed mee om te gaan. Al met al stond ik versteld hoe positief en warm mensen ook kunnen zijn op social media. Vooral vrouwen reageerden positief op mijn omgang met de mannen en het goed opkomen voor mijzelf. Bijzonder dat ik gesprekken heb aangezwengeld over het thema ‘actief vragen stellen’ en de verschillen tussen mannen en vrouwen in communicatiestijlen. Ik heb ook opvallend veel jonge fans gekregen.’

‘Ik was niet verbaasd om mezelf terug te zien op TV, ik ben er niet onzeker over. What you see is what you get! Dat ik veel lichaamstaal gebruik, weet ik van mezelf. Ik had me voorgenomen om vooral mezelf te blijven en niet al te kort door de bocht te zijn. Iets goed onder woorden brengen en diplomatiek zijn is me wel gelukt. Ik wilde niemand beschadigen. C’est le ton qui fait la musique. De liefde heb ik niet gevonden, maar ik kan heel goed alleen leven, ik heb een mooi en vol leven. Al met al was het een heel druk en bijzonder jaar en ik heb nu weer zin in het oppakken van mijn oude leven na alle hectiek. Ik ga uit de aandacht en zal niet meedoen aan commerciële vervolgactiviteiten.’

Voorzitterschap Bourgondische Zaken

In 2018 werd Anja voorzitter van Bourgondische Zaken omdat zij na jaren lichamelijke arbeid behoefte had aan een meer geestelijke uitdaging. ‘Ik moest er inhoudelijk echt inkomen want ik kende het verenigingsleven niet,’ vertelt Anja. ‘We worden steeds professioneler maar het blijft een vereniging die drijft op de inzet van vrijwilligers. We hebben inmiddels een mooie website, een activiteitenkalender en een nieuwsbrief naast het prachtige magazine. Toch valt er nog wel wat te winnen zoals verbinding zoeken met andere organisaties en het betrekken van meer jongeren bij de vereniging. Werken voor Bourgondische Zaken was een verrijking voor me waar ik veel plezier aan heb beleefd: de ontmoetingen, het schrijven, de inkijk in de levens van mensen. Dat zal ik wel missen. Partir c’est mourir un peu. Maar nu krijg ik weer meer tijd voor andere activiteiten en dat is ook fijn.’

Dit artikel verscheen eerder in BZ magazine 77, winter 2024