Door: Kim Bain

Als makelaar kom ik soms hele bijzondere huizen tegen, bijzondere verhalen en uiteraard ook bijzondere mensen. Afgebrande gebouwen door rebellerende jongeren, een verhaal dat er nog een bom onder een huis begraven zou liggen, een meervoudige moord, tientallen gevallen van overspel, inbraken, kluizen die niet open te krijgen zijn en vastgemetseld zitten in een muur en uiteraard dat er nog geesten rond zouden waren in een huis. Toen we ons eigen huis kochten werd er korte tijd daarna door dorpsgenoten verteld dat er twee Duitse soldaten ergens in ons hameau begraven zouden liggen. Ik heb altijd gedacht dat m’n hond een keer met een been zou thuiskomen maar tot nu toe houdt hij het bij een stok. Behalve dat er een drugsdealer woonde was er over ons huis niet veel spannends te vertellen.

Laatst gingen we een muur slopen in de keuken zodat mijn kantoor bij de keuken getrokken zou worden. Meer ruimte, meer licht. Die wanden van vroeger zijn wel andere koek dan tegenwoordig. Bakstenen en ontzettend veel houten palen met nog meer schroeven erin. Bijzonder was dat bij elk stukje dat afbrokkelde er ook steeds meer laagjes geschiedenis tevoorschijn kwamen. We zagen het gele behang wat vroeger in de rookkamer hing van de vorige eigenaar, maar daaronder behang met felle bloemen. We vonden achter een wand een verwijsbrief naar een psychiater van de vorige bewoner. Op de vloer ging het van laminaat, naar zeil met minstens tien centimeter lijm naar een originele tomettes vloer. Tegenwoordig is het ‘in’ om dingen te verstoppen achter een muur als je gaat verbouwen. De één doet een nep skelet in de wand, de ander stopt een brief onder het laminaat. Wij hebben iets veel originelers. Alleen is dit niet expres gedaan.

Toen we het huis een aantal jaren geleden kochten hebben we onze cv-installatie eruit gehaald incluis alle loodzware radiatoren. We wilden op den duur een elektriciteitskabel door de vloer trekken. We hadden een boor gekocht van ongeveer een halve meter. Je raadt denk ik al wat mensen achter onze houten bekleding van de muur gaan vinden. Ik vraag me af wat voor verhaal ze er dan bij gaan verzinnen. Voor ons was het gewoon geen doen om het ding uit de grond te krijgen dus we hebben het lekker laten zitten. Maar misschien gaat er over een jaar of honderd wel een nieuwe mythe rond dat de man des huizes zijn vrouw heeft doorboord en het bewijsmateriaal achter de wand heeft verstopt. Wie zal het zeggen … misschien moeten we het hout toch maar even loshalen en er een briefje bijdoen.