Vanuit de stad zie je op een afstand in het dal van de Arroux, in de wijk La Genetoye, een imposant en alleenstaand gebouw, genaamd de tempel van Janus. Hij kijkt over Autun en beschermt de toegang tot de stad, het legendarische zusje van Rome.

Deze grote toren werd eerst de toren van de Genetoye genoemd. Volgens de advocaat Berthélémy de Chasseneuz komt de naam Genetoye af van ‘Genethliacus’ uit de astrologie. De toren zou ook een plek zijn waar de profeten werden geraadpleegd.

De eerste koning van Latium (Lazio) in Italië

Volgens de historicus Saint-Julien de Balleure zou je ‘Genetoye’ moeten uitspreken als ‘Jani tecto’. Léalité aarzelde in 1650 tussen Juno en Janus. Edme Thomas, een geestelijke en historicus uit die tijd, onderschrijft deze mening en beweert dat “de vorm van dit vierkante gebouw vergelijkbaar is met die van alle andere Janus tempels en de afbeeldingen zijn terug te vinden op de medailles van Nero”.

De tempel is vernoemd naar Janus, die de eerste koning van Lazio was. Lazio is een regio in Italië met Rome als rijke hoofdstad met een eeuwenoud verleden. Janus was de stichter van de Janiculum-heuvel waarvandaan je een schitterend uitzicht op de Romeinse stad had en nog steeds hebt. De grote tempel op deze heuvel draagt zijn naam.

God van de poorten
Janus komt van het Latijn ‘Janum’, dat de poort of de passage betekent. Hij is de god van het begin en het einde, van het openen en het sluiten. Als god van de poorten werd Janus ook gezien als de god die de hemelpoort opende en sloot. Hij is de god van de poorten van de tijd. Hij bezit de sleutels, die dagen, maanden en jaren openen en sluiten (denk aan januari).
Janus heeft twee gezichten, één die naar het verleden kijkt, de andere naar de toekomst. Het dubbele gezicht van Janus symboliseert de dualiteit van de wereld: het zichtbare en het onzichtbare, de reden en de intuïtie, het profane en het heilige, leven en dood, duisternis en licht.

Daarom staat de tempel majestueus aan de horizon van de bergen onder de ondergaande zon.

Aart Sierksma

Bron: lejsl, Janus, le gardien de la plaine d’Arroux [Claude Chermain]