In Quarré-les-Tombes, een dorp in de Morvan, ligt een legende rondom de kerk. Een verhaal met een relatie naar St. Georges (christelijke martelaar uit de IVde eeuw). De kalksteenkisten die uit de Merovingische periode (5de-8de eeuw) dateren, werden in de 7de eeuw in Quarré-les-Tombes geplaatst.

Maar waar komen ze vandaan? Dit raadsel houdt de inwoners al jarenlang bezig.
In de achtste eeuw bedreigden de Arabieren Gallië, nadat ze Bourgondië hadden geplunderd. Vervolgens stonden ze voor de poorten van Quarré. Er ontstond een bloedige strijd tussen de Merovingen en de Saracenen in het veld Cullan in Quarré. “De strijd waarin Renaud, de zoon van Aymon, de koning van de Ardennen, de held werd. Maar toen de gevechten op het hoogtepunt kwamen, liet de ongelukkige zich door het lied van de nachtegalen afleiden en viel in slaap aan de voet van een eikenboom,” aldus Catherine Robbé (vicevoorzitter van de vereniging Vrienden van de kerk Saint-Georges).

De nachtegalen stopten met zingen in het bos van Quarré
“Het heldhaftig gedrag van St. Georges veranderde echter de gang van zaken, die tot op dat moment door de diepe slaap van Renaud werd bepaald. Met zijn speer ontwaakte hij de held van de strijd, die onmiddellijk weer controle kreeg om de Merovingers te verslaan.”
St. Georges, in verlegenheid gebracht door de dood van zoveel soldaten tijdens de slag van Quarré, liet een groot aantal kalksteenkisten in het dorp plaatsen. “Sindsdien bepalen de sarcofagen het karakter van dit dorp terwijl de nachtegalen, die bijna voor een zware nederlaag voor de zoon van de koning van de Ardennen hebben gezorgd, niet meer zingen in het bos van Quarré.”

Waar zijn al de sarcofagen gebleven?
“In het midden van de zeventiende eeuw waren er nog ongeveer 500 over. Deze lagen in een wijde boog rond de dorpskerk, op een veel groter oppervlak dan tegenwoordig,” vervolgt Catherine Robbé, oud-docent Frans en Latijn. “Maar dit veranderde nogal aan het eind van de achttiende eeuw, toen pater Blaise Béon, die ook burgemeester van Quarré was, besloot de contouren van het dorp te wijzigen, voornamelijk die van de begraafplaats. Hij verlaagde het niveau van het plein met ongeveer twee meter ten opzichte van de kerk en hij liet de inwoners de stukken sarcofaag ophalen, die voor de werken verplaatst moest worden.”

Het mysterie van het dorp houdt nog steeds stand
Slechts in een twintigtal van de kisten is een lichaam gevonden. Alle andere kisten waren leeg. Waar zijn de soldaten gebleven, die in de slag van Quarré zijn omgekomen? Het onderzoek daarnaar, dat nog steeds plaatsvindt, heeft aanleiding gegeven tot verschillende hypotheses.

De monniken beweerden dat de inwoners van het dorp de graven hadden verkocht. Het dorp lag aan een kruispunt van Romeinse wegen dat Auxerre met Autun verbond. Een strategische locatie dus voor handeldrijven. Maar Quarré zou ook de beschikking gehad kunnen hebben over een begraafplaats rond het heiligdom van St. Georges.

Het dorp Quarré veranderde na de Franse Revolutie van naam in Quarré-les-Tombes, toen het bewust werd van zijn identiteit.

Catherine Robbé legt de legende van Quarré-les-Tombes uit tijdens rondleidingen, georganiseerd door de toeristenbureaus van Avallon en van Quarré-les-Tombes. Informatie: 03.86.32.22.20.

Aart Sierksma

Bron: l’yr, Le mystère des 112 sarcophages de Quarré-les-Tombes [Cléo Parret]