Riolering: Waarom is de rekening niet voor iedereen hetzelfde?
“Oneerlijk!” zegt Annick V. geschokt. Controle van de riolering (l’assainissement non-collectif oftewel: niet-collectieve sanitaire installatie) kostte haar € 107,39. Twee keer zoveel als in sommige andere gemeenten.
Annick V. woont in Gâcogne. Haar stokpaardje is de ongelijkheid tussen de verschillende gemeenten in de kosten van de diagnose van de septic-tanks. Vele telefoontjes heeft zij er al aan gewijd. Als een echte klokkenluider heeft ze een alarmerende mail gestuurd naar de redactie. Ze begrijpt niet waarom de gemeenten rond Corbigny haar € 107,39 laten betalen, terwijl haar kennissen in andere gemeenten slechts € 50 hoeven te betalen voor dezelfde prestatie.
François Thomas, hoofd van de afdeling waterbeheer van het departement geeft enige uitleg:
Het ANC (l’assainissement non-collectif), wat is het?
Een rioleringsstelsel zorgt voor inzameling, verwerking en afvoer van vervuild water van een woning. Heeft een woning geen toegang tot het openbare riool dan moet het huis voorzien zijn van een ANC-systeem oftewel een septic-tank. In de Nièvre kennen we zo’n 50.000 van deze installaties verspreid over een honderdtal gemeenten. Alleen Rix en Breugnon hebben een volledige dekking op het riool. 140 woningen beschikken niet over een septic-tank.
Wie controleert de ANC-systemen?
Het Burgerlijk Wetboek verplicht de lokale autoriteiten toe te zien op de controle van de rioleringen. Deze gemeentelijke diensten (services publics d’assainissement non collectif: spanc) hebben twee verplichte taken: controle en onderhoud van de installaties.
Wat zijn de kosten van deze controles?
In 2010 constateerde de afdeling waterbeheer prijsverschillen van € 0 tot € 264 voor de controle en van 0-144 € voor het onderhoud. Aanzienlijke verschillen, waar Annick V. al op wees.
Gemiddeld komt dat uit op € 103 voor de controle van een nieuwe installatie en € 58 voor de controle van een bestaande septic-tank.
Meerdere factoren kunnen deze ongelijkheid verklaren. “Verschillende waterschappen (Loire-Bretagne en Seine-Normandië bijvoorbeeld) worden gesubsidieerd, waardoor de rekening lager uitvalt,” zegt François Thomas. “De prijs van de ene naar de andere gemeente kan variëren, afhankelijk van de vraag of de diagnose wordt gesteld door een gemeentelijke dienst of door een externe dienstverlener. De uitgestrektheid van het te controleren gebied kan van invloed zijn net als de grootte van de installatie of het aantal personen dat er gebruik van maakt. Ook de frequentie van controle kan van invloed zijn op de prijs.”
Vanaf 2020 zal de bevoegdheid over water en andere voorzieningen ondergebracht worden bij de zogenaamde “intercommunales” (het opgaan van verschillende gemeentes in een groter geheel). Dit gaat vast en zeker zorgen voor een meer geharmoniseerde rekening.
Aart Sierksma
Bron: ljdc, Assainissement non collectif : Pourquoi la facture n’est-elle pas la même pour tous ? [ ]